Μάσλοου, Άμπρααμ Χάρολντ

(Abraham Harold Maslow, Νέα Υόρκη 1908 – Καλιφόρνια 1970). Αμερικανός ψυχολόγος. Φοίτησε στο Σίτι Κόλετζ της Νέας Υόρκης και στο πανεπιστήμιο του Γουισκόνσιν, όπου απέκτησε πτυχίο ψυχολογίας (1930), μεταπτυχιακό (1931) και διδακτορικό τίτλο (1934). Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του εργάστηκε δίπλα στον Έντουαρντ Θόρνταϊκ, στο πανεπιστήμιο Κολούμπια, μελετώντας την ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Στη συνέχεια ανέλαβε θέση καθηγητή στο κολέγιο Μπρούκλιν, όπου ήρθε σε επαφή με κορυφαίους ευρωπαίους διανοούμενους και ψυχολόγους μετανάστες στο Μπρούκλιν, όπως οι Άντλερ, Φρομ και Χόρνι. Μελετώντας τις συμπεριφορές των πιθήκων, στην αρχή της σταδιοδρομίας του, επεσήμανε ότι κάποιες ανάγκες είναι πιο σημαντικές από άλλες και, βάσει αυτής της διάκρισης ανέπτυξε την θεωρία της ιεραρχίας των αναγκών. Η θεωρία του Μ. θέτει τέσσερα επίπεδα στην πυραμίδα των ανθρώπινων αναγκών. Οι φυσικές ανάγκες (αέρας, φαγητό, νερό, ύπνος αναπαραγωγή κ.ά.) βρίσκονται στο χαμηλότερο πρώτο επίπεδο, οι ανάγκες ασφάλειας (σπίτι, οικογένεια) στο δεύτερο επίπεδο, οι ανάγκες αγάπης και ένταξης στο τρίτο επίπεδο, οι ανάγκες του εγώ (αυτοεκτίμηση, εκτίμηση από τους άλλους) στο τέταρτο επίπεδο και οι ανάγκες της αυτοπραγμάτωσης (αναζήτηση της γνώσης, της αυτοϊκανοποίησης, της ταύτισης με τον Θεό κ.ά.) στο ανώτερο επίπεδο. Τα τέσσερα πρώτα επίπεδα τα ονόμασε ελλειμματικές ανάγκες, διότι η ελλιπής ικανοποίηση μιας εξ αυτών δημιουργεί την ανάγκη κάλυψής της. Παράλληλα, υποστήριζε ότι όλες αυτές οι ανάγκες είναι ενστικτοειδείς (instictoid) και ενυπάρχουν στον άνθρωπο εκ γενετής. Το σύνολο των αναγκών του ανωτέρου επιπέδου της αυτοπραγμάτωσης το ονόμασε υπαρξιακές ανάγκες και κίνητρο ανάπτυξης, σε αντιδιαστολή με τα τέσσερα πρώτα επίπεδα, στο οποίο υπάρχουν μετα-ανάγκες, όπως η αλήθεια, η καλοσύνη και η ομορφιά, για τις οποίες δεν υφίσταται κάποιο όριο ικανοποίησης.